Amerongen 11 juni 2020 – Gebiedsvragen in de moderne tijd

Afgelopen donderdag was het zover, de eerste publieke outdoor Creative Playground rond het belangrijke en actuele thema

Gebiedsvragen

 

De aarde en de mens laten spreken

was het uitgangspunt: het weer diepgaand leren luisteren naar en vertrouwen op het natuurlijke leven.
Met dat als basis werd van de circa 10 deelnemers gevraagd om:

  1. vragen te stellen omtrent gebiedsvraagstukken die hen in de eigen directe omgeving bezighouden;
  2. hun gevoel volop de ruimte te geven, tijdens de diverse onderdelen van het avondprogramma;
  3. ruimte te geven aan het delen van ervaringen.

 

“Creative Playgrounds zijn een proeftuin voor actuele gebiedsvraagstukken”

Na aankomst op het uitkijkplatform bij de fraaie Amerongse Bovenpolder, wat eten & drinken en onderling kennismaken, deed Marnix een inleidende talk.

Een rondje ter introductie. Wat bewoog de deelnemers deel te nemen aan de Creative Playground? De antwoorden waren heel divers:

  • ‘Er groeien paddenstoelen in m’n Vinex-achtertuin. Hoe komen die daar, wat doen die hier?’
  • ‘Hier in Alphen a/d Rijn is dreigende teloorgang van veenweidegebieden waar mensen aangenaam kunnen ontladen’.
  • ‘Ik zie in polderrijk gebied een gebrek aan linten van natuurlijke paden ter verkoeling en beschutting voor reptiel- en dierenleven, en voor de mens tijdens het wandelen’.
  • ‘Het sprankelende idee van Creative Playground deed me meedoen’.
  • ‘Ik wil actief initiatief nemen voor vernieuwing maar behoef handvatten’.


Tjeerd pakte uit met een geografische kaart van de (ruime) Heuvelrug. Hij gaf uitleg over het ontstaan ervan qua bodemvorming en dat het gebied eigenlijk een slinger maakt, van het oude Kromme Rijn-gebied via de Heuvelrug tot aan Hilversum e.o. (‘t Gooi) aan toe.

Vanaf het platform met weids uitzicht op de uiterwaarden van de Nederrijn, ging de groep naar beneden voor een afstemming op een aantal natuur(landschappelijke) elementen:  uiterwaarden, eikenbos, aarde.

Tjeerd moedigde de deelnemers na een stevige gronding aan om de gebiedsziel van de Utrechtse Heuvelrug te ervaren, naast een set van elementale aspecten (bodemleven/mineralen, waterstroom, plant & dier).

De windrichtingen van het zuiden en noorden werden specifiek welkom geheten.

Dit gaf zichtbare ontspanning, opladen en ontladen in balans.
Dit werd opgevolgd door een aantal vruchtbare uitwisselingen in 2-tallen.


Het volgende onderdeel was het ‘hoogtepunt’: een Utrechtse Heuvelrug-opstelling, naast een voormalige tabaksbladeren-droogschuur, waarbij:

  • een deel van de groep zich vereenzelvigde met ‘mens’ en haar verlangens en vragen voor zijn gebied, hoe klein ook (zie boven);
  • de tweede groep leefde zich in in verschillende onderdelen van de natuur zoals ‘Utrechtse Heuvelrug’, ‘water’, ‘plant en dier’, ‘bodemleven’;
  • en dan waren er de twee ‘synthesizers’ (één man en één vrouw) die de opdracht meekregen heen en weer te lopen tussen de 2 groepen, afgewisseld met observatie van een afstand. Lijfelijk, emotioneel en mentaal legden zij daarmee verbindingen tussen ‘mens’ en ‘natuur’.

Het resultaat was naar zeggen van Marnix opzienbarend. Wat bleek was dat er een sterke drang onder de mensen leeft om actief te doen i.p.v. simpelweg toe te laten dat de natuur de meest adequate antwoorden en oplossingen in huis heeft. Zij maakt de mens daarin deelgenoot als deze mens zich geduldig openstelt te ontvangen zonder iets te hoeven, en als de mens haar hart opent.

 


Zoals een deelneemster het verwoordde per e-mail:

“Ik vond de avond prachtig. Het heeft me een deeper understanding gegeven hoe de natuur werkt. En hoe wij als mens eerst te verbinden hebben met ons eigen zijn en onze eigen natuur voordat we van alles willen en gaan doen. Daarnaast heb ik de grootsheid en de kracht van de natuur ervaren.

Mij riep de Gelderse Vallei. Ik kan me voorstellen dat we gehoor geven aan gebieden die roepen en daar aan de slag gaan. En ons oor daar te luisteren leggen.”

De natuur wacht geduldig af tot de mens haar op meer speelse en ontspannen wijze respectvol tegemoet treedt. Zij vertrouwt dat daar vanuit vrij moeiteloos de gewenste veranderingen in haar leefgebied tot stand gebracht zullen worden. Handen uit de mouwen is helemaal ok, maar wel met dit als basis.

De Utrechtse Heuvelrug bv. toonde haar gezonde trotse kant, wachtend op gepast respect van de mens om zich voor haar open te stellen; “Voor de liefde sta ik open, de rest wegwezen” en “Laat me, laat me m’n gang gaan”.

De bodem was in zichzelf gekeerd, dralend en zoekend. En toonde behoefte aan hart-contact als voorwaarde voor medewerking aan ‘s mensen wensen aangaande wijziging gebiedsinvulling.

Wat verder opviel was dat diverse mensen komend vanuit een comfort-zone leven in contact met de natuur acuut verdwaald en verdwaasd werden.

De hedendaagse mens heeft blijkbaar grote moeite rust en vertrouwen toe te laten, waarlijk contact te maken met de natuur. Dit heeft haar oorsprong in de maatschappelijk dominante manier van vooral verstandelijk geconditioneerd zijn, onder stress.

Met een mand vol vruchten van dank, ter bezinning en reflectie, namen de deelnemers afscheid van elkaar en de natuur. Wordt vervolgd !

Na afloop werd dit mooie summary-filmpje opgenomen: https://youtu.be/ILZ9sX-eyuw

Marnix Lamers (https://www.ourhumannature.co) & Tjeerd Gorter (https://splendid-life.nl)

 

De achtergrond

Met Creative Playgrounds willen Marnix en Tjeerd (en meer mensen) een stroom van vernieuwing in beleving, inzichten en actie-at-home op gang brengen. Doel is terugkeer naar oude waarden die werken. Gecombineerd met nieuwe waarden die toevoegen en verrijken.

Met deze dynamische werk- en ontmoetingsvorm op binnen- en buitenlocaties wordt invulling gegeven aan de behoefte aan transitie van de moderne samenleving qua:

  1. energie en samenleven. De behoefte van mensen naar duurzame (lokale) voedselvoorziening, wonen (materiaalgebruik, voorzieningen, energiegebruik => bv. hedendaagse kleinere duurzame woningen zoals tiny houses), werkomgeving, en daarmee een meer circulaire economie met respect voor ecologische waarden. Kortom, het samenzijn en samenwerken bevorderen.
  2. de ieder-voor-zich-mentaliteit en epidemie van vereenzaming en gebrekkige zelfzorg helpen doorbreken door nieuwe samenwerkingsverbanden te creëren. Laatstgenoemde probleem betreft naast oude mensen zeker ook veel jonge mensen die verslaafd zijn aan allerhande zaken en bezigheden bij gebrek aan goede begeleiding en zingeving. Betekenisvol contact, alleen of samen met anderen, met de natuur als centraal middelpunt kan sterk helpen (collectieve) pijn te verzachten, schadelijke gewoontes te doorbreken en diep herstel te bewerkstelligen.
  3. de sterke afname van biodiversiteit van de natuurlijke habitat een halt toeroepen middels de introductie van voedselbossen, akkerbouw-strokenteelt zonder kunstmest, herbiciden en pesticiden etc ;
  4. een meer gelijkwaardige samenleving waar enorme inkomensverschillen passé zijn en meer cohesie is ten bate van ware geluksbeleving en vreugde.

Dit alles als respons op de doorgeslagen globalisering en de vele schadelijke/ziekelijke symptomen en resultaten voor onze (rand)stedelijke en natuurlijke habitat.

De wortel van dit alles ligt in een opschaling ver boven de menselijke maat waardoor organisch gevormde levensvelden verstoord zijn door de creatie en afhankelijkheid van allerlei mono-culturen van plant en dier.

Plantages uit de 17e eeuw speelden hier een grote rol in: vanuit gemakzucht, kortstondig winstbejag (zonder doorberekening van de werkelijke kosten) en ongeduld zijn deze gestart in de gekoloniseerde delen van de wereld door de zeevaarders uit met name Engeland, Portugal, Frankrijk, Nederland en België. Daarmee was de kiem gelegd voor grootschalige uitputting van mens en natuur die nu aan de orde van de dag zijn.

De Creative Playground-avond heeft wat ons betreft duidelijk de meerwaarde aangetoond van een heel bewuste, liefdevolle wijze van contact maken, denken en doen om het tij te keren. Overduidelijk bleek dat dit mogelijk en hoognodig is om genoemde problemen het hart en hoofd te bieden.